„`html
Dębowina
Dębowina, dawniej znana jako Eichau, to wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Bardo. W 2011 roku liczyła 93 mieszkańców, co czyni ją najmniejszą miejscowością w gminie.
Położenie
Wieś znajduje się w Grzbiecie Wschodnim Gór Bardzkich, wzdłuż drogi nr 8, będącej częścią międzynarodowej trasy E67, na wysokości około 380–460 m n.p.m.
Podział administracyjny
Dębowina była częścią osiedla Bardo w latach 1954–1968 oraz administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego w latach 1975–1998.
Historia
Pierwsze wzmianki o Dębowinie pochodzą z XIV wieku. Nazwa wsi odnosi się do lasów dębowych w tym terenie. W 1406 roku była własnością Wenkego Heringa, a w XVI wieku istniały dwie wioski: Dębowina Dolna i Górna. W 1569 roku wieś została zakupiona przez cystersów z Kamieńca Ząbkowickiego, którzy byli jej właścicielami do 1810 roku, kiedy przeszła w ręce Marianny Orańskiej. Po jej śmierci, aż do 1945 roku, Dębowina należała do rodu Hohenzollernów.
Wieś ma tradycje górnicze, z poszukiwaniami złota i srebra już w XV wieku. Granica między Śląskiem a Czechami przebiegała przez teren wsi od połowy XIV wieku.
Ważniejsze daty
- 1569 – zakup przez cystersów z Kamieńca Ząbkowickiego.
- 1764 – odkrycie złóż antymonu z zawartością srebra.
- 1771 – budowa kopalni.
- 1810 – nabycie przez Mariannę Orańską.
- 1883 – własność Hohenzollernów.
- 1885 – 290 mieszkańców w 40 domostwach.
Ciekawostki
- Wieś leży przy historycznej granicy Śląska i Ziemi Kłodzkiej.
- W okolicy znajdują się dwie stare drogi: Droga Wojenna i Droga Graniczna.
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, red. Marek Staffa.
- Marek Staffa, Przewodnik turystyczny: Wędrówka przez Sudety Środkowe.
- Praca zbiorowa, Mapa: Góry Bardzkie i Złote.
„`
