„`html
Daniel Beauvois
Daniel Beauvois (ur. 9 maja 1938 w Annezin) to francuski historyk specjalizujący się w historii Polski, Ukrainy, Białorusi i Litwy. Jest autorem trylogii naukowej dotyczącej historii społecznej wschodnich ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów w okresie rosyjskim (1793–1914), znanej jako Trójkąt ukraiński. Krytykuje idealizację Kresów w polskiej literaturze, interpretując Rzeczpospolitą przedrozbiorową jako państwo kolonialne.
Życiorys
Pochodzi z Pas-de-Calais, regionu z silną polską emigracją przed II wojną światową. Po ukończeniu École normale d’instituteurs w Arras w 1957 r., pracował jako nauczyciel. Studiował slawistykę na Uniwersytecie w Lille, gdzie zainspirowany wykładami Wacława Godlewskiego, zajął się historią Polski. W 1962 r. odbył stypendium w Moskwie, a w 1965 r. uzyskał agrégation z rosyjskiego.
W latach 1969–1972 pełnił funkcję dyrektora Ośrodka Kultury Francuskiej przy Uniwersytecie Warszawskim. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi RP, jest członkiem zagranicznym PAN i Jagiellońskiego.
Poglądy
Beauvois koncentruje się na historii Ukrainy, w tym na polskim panowaniu na Kresach, które porównuje do francuskiego kolonializmu w Algierii. Jako czytelnik „Kultury” w Paryżu, wykształcił swoje poglądy w duchu antykomunistycznym i antynacjonalistycznym. Krytykuje zarówno komunizm, jak i klerykalno-endecką „rewolucję konserwatywną” po 1989 r. Odcina się również od bezwarunkowej rusofilii, postrzegając ją jako błędną.
Publikacje
Wybrane prace
- Le noble, le serf et le révizor, 1985.
- Szkolnictwo polskie na ziemiach litewsko-ruskich 1803–1832, 1991.
- Histoire de la Pologne, 1995.
- Walka o ziemię, 1996.
- Trójkąt ukraiński, 2005.
- La Pologne : histoire, société, culture, 2004.
Artykuły i eseje
- Adam Jerzy Czartoryski jako kurator wileńskiego okręgu naukowego, 1974.
- Ecole et société en Ukraine occidentale (1800-1825), 1975.
- Être historien en Pologne: les mythes, l’amnésie et la « vérité », 1991.
Linki zewnętrzne
Daniel Beauvois na stronach Paryskiej Kultury
„`
