(243) Ida I Daktyl
(243) Ida I Daktyl to naturalny satelita planetoidy (243) Idy, odkryty przez sondę kosmiczną Galileo 28 sierpnia 1993 roku. Jest to pierwszy znany księżyc planetoidy, wcześniej oznaczony jako S/1993 (243) 1.
Charakterystyka orbity i właściwości fizyczne
Daktyl ma średnicę 1,4 km i krąży wokół Idy w odległości 108 km, wykonując pełny obrót w czasie około 37 godzin. Jego orbita jest nachylona o 9° w stosunku do równika Idy, a prędkość orbitalna wynosi 22 km/h. Powierzchnia Daktyla jest pokryta licznymi kraterami, a jego masa to około 4 × 1012 kg. Uważa się, że zawiera on znaczne ilości żelaza, co może czynić go potencjalnym źródłem tego surowca w przyszłości.
Pochodzenie
Istnieją dwie główne hipotezy dotyczące pochodzenia Daktyla:
- Obie ciała mogły powstać jednocześnie.
- Daktyl mógł oderwać się od Idy w wyniku uderzenia dużego obiektu, takiego jak inna planetoida, lub mógł zostać przechwycony grawitacyjnie przez Idę.
Nazwane formacje geologiczne na Daktylu
Kratery na Daktylu noszą nazwy związane z mitologicznymi Daktylami.