Dąbrowa-Michałki
Dąbrowa-Michałki to wieś położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Czyżew. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego. Mieszkańcy wsi są związani z parafią św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Dąbrowie Wielkiej.
Historia
W XIX wieku Dąbrowa-Michałki znajdowała się w obszarze szlacheckim znanym jako Długa Dąbrowa, w powiecie mazowieckim. W 1827 roku w regionie tym odnotowano następujące miejscowości:
- Dąbrowa-Bybytki: 9 domów, 66 mieszkańców
- Dąbrowa-Cherubiny: 17 domów, 95 mieszkańców
- Dąbrowa-Gogole: 14 domów, 71 mieszkańców
- Dąbrowa-Kity: 3 domy, 23 mieszkańców
- Dąbrowa-Łazy: 29 domów, 170 mieszkańców
- Dąbrowa-Michałki: 21 domów, 125 mieszkańców
- Dąbrowa-Moczydły: 24 domy, 149 mieszkańców
- Dąbrowa-Nowawieś
- Dąbrowa-Szatanki: 98 domów, 60 mieszkańców
- Dąbrowa-Tworki: 6 domów, 46 mieszkańców
- Dąbrowa-Wielka
- Dąbrowa-Dołęgi: 28 domów, 139 mieszkańców
- Dąbrowa-Rawki: 17 domów, 127 mieszkańców (obecnie nie istnieje)
- Dąbrowa-Zgniła: 31 domów, 150 mieszkańców (obecnie nie istnieje)
W 1921 roku w Dąbrowie-Michałki naliczono 39 budynków mieszkalnych oraz 235 mieszkańców (113 mężczyzn i 122 kobiety). Zdecydowana większość mieszkańców zadeklarowała narodowość polską, z wyjątkiem jednej osoby, która podała narodowość białoruską.
Współcześnie w okolicy istnieją również inne miejscowości o nazwie Dąbrowa, takie jak Dąbrowa-Kaski, Dąbrowa-Wilki oraz Dąbrowa-Zabłotne.