Dąb Beczka
Dąb Beczka to wyjątkowe drzewo rosnące w Puszczy Białowieskiej, które osiągnęło imponujący obwód pnia wynoszący 760 cm na wysokości 130 cm oraz wysokość ponad 30 m. Do końca lat 80. XX wieku drzewo charakteryzowało się dobrą kondycją, z liśćmi pokrywającymi praktycznie wszystkie konary. Jednak na początku lat 90. nastąpiło gwałtowne pogorszenie jego żywotności.
Obecnie dąb jest martwy, uschło w 1992 roku, a pień stracił znaczną część kory. Nazwa „Beczka” pochodzi od jego charakterystycznego, beczkowatego kształtu. Zniekształcenie dolnej części pnia mogło być spowodowane działaniem grzyba, znanego jako ozorek dębowy.
Drzewo zostało zarejestrowane jako pomnik przyrody dzięki inicjatywie Jacka Wysmułka, który dostrzegł je w białowieskim mateczniku pod koniec lat 70. Początkowo oceniano wiek dębu na ponad 600 lat, jednak obecnie szacuje się, że miał on nie więcej niż 450 lat.
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Dąb Beczka należy do kategorii pomników przyrody Puszczy Białowieskiej.
