Czytanie w Chrześcijaństwie
Czytanie Pisma Świętego jest istotnym elementem liturgii w różnych tradycjach chrześcijańskich. Stanowi część Mszy katolickiej, Boskiej liturgii prawosławnej oraz nabożeństw protestanckich. Istnieją różne tradycje wyboru czytań, które kształtują sposób ich prezentacji w czasie liturgii.
Rodzaje Czytań
- Lecto selecta – Czytania są ustalane według lekcjonarza, w którym przypisano fragmenty Biblii do poszczególnych okresów liturgicznych. Zazwyczaj obejmują dwa czytania: z Starego Testamentu lub pism apostolskich oraz z Ewangelii. Tradycja ta obowiązuje w Kościołach katolickich, prawosławnych oraz wybranych kościołach protestanckich, takich jak luterańskie i anglikańskie.
- Lectio continua – Czytania obejmują kolejne rozdziały ksiąg Biblii, co ma na celu umożliwienie wiernym poznania całego Słowa Bożego. Jest to typowe dla kościołów kalwińskich, takich jak prezbiteriańskie i baptystyczne. Kazania są oparte na kolejnych czytaniach, a zazwyczaj podczas nabożeństw czytane są dwa fragmenty: ze Starego i Nowego Testamentu.
- Kazania w Kościołach ewangelikalnych – Wiele z nich opiera się na fragmentach wybranych przez pastora, co nie zawsze prowadzi do systematycznego wykładu Pisma. Czytania mogą być ograniczone do krótkich tekstów kazalnych, a ich wybór nie jest usystematyzowany.
Katolicyzm
Podczas niedzielnej lub świątecznej Mszy odczytywane są dwa czytania oraz Ewangelia. Pierwsze czytanie pochodzi ze Starego Testamentu lub Dziejów Apostolskich (w okresie wielkanocnym) i powinno mieć związek z Ewangelią, podkreślając ciągłość obu Testamentów. Drugie czytanie, które nie ma tak silnego związku, pochodzi z Nowego Testamentu. Czytania niedzielne są organizowane w trzyletnim cyklu (A, B, C), podczas gdy w dni powszednie odbywa się odczytanie tylko pierwszego czytania i Ewangelii.
Podsumowanie
Czytanie Pisma Świętego jest kluczowym elementem liturgii w chrześcijaństwie, różniącym się w zależności od tradycji. Znajomość tych różnic pozwala lepiej zrozumieć praktyki religijne w różnych wyznaniach.
