Czwarcina – Ograniczenie Praw Kobiet w Dziedziczeniu
Czwarcina to forma ograniczenia praw kobiet w zakresie dziedziczenia dóbr nieruchomych. W tej systematyce synowie dziedziczyli ¾ majątku, podczas gdy córki otrzymywały jedynie ¼. Pomimo tego, córki miały gwarantowaną część majątku, nawet w sytuacji, gdy ich bracia tracili cały majątek przed podziałem.
Przypadek czwarciny został wprowadzony do Rzeczypospolitej szlacheckiej pod wpływem prawa węgierskiego w XVII wieku, co miało znaczący wpływ na ówczesne regulacje dotyczące dziedziczenia.
Znaczenie i Konsekwencje
Wprowadzenie czwarciny miało istotny wpływ na pozycję kobiet w społeczeństwie szlacheckim. Ograniczenie praw do dziedziczenia miało na celu zabezpieczenie majątku w rodzinie, jednak skutkowało również nierównością płci w dostępie do dóbr. System ten odzwierciedlał ówczesne normy społeczne i prawne, które marginalizowały rolę kobiet w sferze własności.
W kontekście prawa prywatnego w Polsce przedrozbiorowej, czwarcina stanowiła przykład regulacji, które wpływały na strukturę społeczną i ekonomiczną ówczesnego społeczeństwa.
