Czrezpienianie – Plemiona Słowiańskie
Czrezpienianie, znani również jako Czrezpieczanie, to średniowieczne plemię słowiańskie, które należało do grupy plemion wieleckich. Ich terytorium rozciągało się między rzeką Reknicą a Pianą oraz na wyspie Uznam. Ważnymi grodami tego plemienia były Ciecierów, Ostrów, Małkinia, Wołogoszcz oraz Dymin.
Źródła pisane
Plemiona Czrezpienian są wspomniane w dziele Adama z Bremy, „Gesta Hammaburgensis ecclesiae pontificum”. Wymienia on różne plemiona słowiańskie, w tym Czrezpienian, którzy zamieszkiwali obszar blisko granicy diecezji hamburskiej, oddzieleni od Dołężan i Redarów rzeką Pina.
Historia
W IX wieku Czrezpienianie weszli w skład związku wieleckiego, obok Redarów, Tolężan i Chyżan. W 955 roku, podczas drugiego powstania ogólnopołabskiego, Słowianie sprzymierzyli się z Obodrzycami przeciwko Niemcom. Bitwa miała miejsce nad rzeką Rzekiennicą, gdzie Czrezpienianie otoczyli Niemców, jednak dzięki interwencji margrabiego Gery, Niemcy zdołali się uratować.
W 1057 roku Czrezpienianie rozpoczęli wojnę domową przeciwko Redarom, odnosząc kilka zwycięstw. Jednak sojusz Redarów z księciem obodrzyckim Gotszalkiem oraz innymi władcami doprowadził do klęski Czrezpienian. W 1151 roku wspólnie z Chyżanami zbuntowali się przeciwko księciu Obodrytów Niklotowi, ale do 1170 roku zostali podbici przez książąt zachodniopomorskich.
Etymologia
Nazwa „Czrezpienianie” pochodzi od hydronimu, odnosząc się do mieszkańców terenów za rzeką Pianą. Etnonim ten wywodzi się od prasłowiańskiego przyimka *čerzъ, co oznacza „przez”. W zachodnich źródłach występują różne formy tej nazwy, takie jak „Circipanien” czy „Zirzipanien”, jednak prawdopodobieństwo, że Słowianie używali łacińskiego terminu, jest niskie.
