„`html
Czarnocin
Czarnocin to wieś w Polsce, znajdująca się w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, oddalona o około 22 km od Piotrkowa Trybunalskiego. W przeszłości była to wieś biskupstwa włocławskiego w końcu XVI wieku. W latach 1954–1972 pełniła funkcję siedziby gromady Czarnocin, a od 1975 do 1998 roku należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego.
Nazwa
Nazwa miejscowości ma średniowieczne korzenie, a jej różne formy występują w dokumentach od XIII wieku, m.in. jako: Carnocino (1289), Czarnoczino (1331), Czernocino (1389), oraz Czarnocin (1827, 1880).
Historia
Czarnocin został w 1223 roku nadany biskupowi Chrystianowi przez księcia Konrada I. W 1260 roku stał się ponownie wsią książęcą. W 1289 roku przeszedł pod zarząd biskupa włocławskiego Wisława. W 1289 roku erygowano w nim parafię, a biskup Wisław ufundował drewniany kościół, który spłonął w 1712 roku. W 1729 roku w Czarnocinie urodził się biskup krakowski Feliks Paweł Turski. Od 1797 roku wieś była własnością rządu zaborczego.
W 1827 roku wieś liczyła 85 domów i 622 mieszkańców, a całkowita powierzchnia wynosiła 1442 morgi. W 1921 roku rząd polski rozparcelował dobra czarnocińskie.
Zabytki
W Czarnocinie znajduje się zabytkowy kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, zbudowany w latach 1880–1891 i konsekrowany w 1891 roku. W 1905 roku kościół został odnowiony i rozbudowany. W rejestrze zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa znajdują się m.in.:
- kapliczka pw. św. Marka, drewniana, XVIII w., nr rej.: 9-I-9 z 12.09.1947
- park przyszkolny, 1924, nr rej.: 292 z 31.08.1983 i 1.10.1993
- budynek przystanku kolejowego z nastawnią, z 2. poł. XIX wieku, nr rej.: A/4 z 29.04.2002
W Czarnocinie znajduje się także obelisk upamiętniający akcję Szarych Szeregów z 6 czerwca 1943 roku, związaną z wysadzeniem mostu na rzece Wolbórce.
Przypisy
Bibliografia: Kategoria:Wsie biskupów włocławskich (województwo sieradzkie)
„`
