Cyprian Godebski
Cyprian Godebski (1765–1809) był pułkownikiem Wojska Polskiego, poetą i prozaikiem. Urodził się na Polesiu Wołyńskim, a jego życie i twórczość były ściśle związane z walką o niepodległość Polski. Zasiadał w Towarzystwie Przyjaciół Nauk w Warszawie oraz redagował tygodnik „Zabawy Przyjemne i Pożyteczne”. Godebski był także wolnomularzem.
Życiorys
Godebski uczył się w szkole pijarów w Dąbrowicy, a po ukończeniu edukacji pracował w sądownictwie w Łucku. W czasie służby wojskowej wstąpił do tajnych organizacji, które przygotowywały rewolucję, jednak nie brał czynnego udziału w Powstaniu Kościuszkowskim. Po aresztowaniu przez władze rosyjskie udało mu się uciec i przedostać do Włoch, gdzie redagował pismo „Dekada Legionowa”. Po powrocie do Polski w 1807 roku dowodził 4 Pułkiem Piechoty Legii Kaliskiej, a wkrótce został komendantem twierdzy modlińskiej.
Zginął w bitwie pod Raszynem 19 kwietnia 1809 roku, a jego żona, Justyna Godebska, otrzymała roczną rentę od rządu Księstwa Warszawskiego oraz wsparcie finansowe od hrabiny Potockiej.
Twórczość
Godebski był autorem wielu utworów literackich, w tym wierszy, powieści i przekładów. Debiutował jako poeta w „Nowym Pamiętniku Warszawskim” w 1802 roku, a jego prace były publikowane w różnych czasopismach. Wśród jego ważniejszych dzieł znajdują się:
- Wiersz do siebie samego (1802)
- Grenadier filozof. Powieść prawdziwa (1805)
- Uroczystość wielkiego Napoleona (1808)
Przekłady i redakcja
Godebski tłumaczył także prace z języka francuskiego, w tym regulaminy wojskowe, oraz był współredaktorem „Zabaw Przyjemnych i Pożytecznych”.
Upamiętnienie
W 1927 roku minister spraw wojskowych nadał imię Cypriana Godebskiego Szpitalowi Wojskowemu w Modlinie. Jego imię noszą również szkoły i ulice w Polsce.
Bibliografia
Godebski pozostawił po sobie bogaty dorobek literacki, który był źródłem inspiracji dla kolejnych pokoleń. Jego prace są dostępne w różnych publikacjach oraz zbiorach literackich.
