Cyprian Brudkowski (25 sierpnia 1925 – 7 lutego 2004) był polskim inżynierem elektrykiem, specjalizującym się w napędzie elektrycznym i energoelektronice.
Życiorys
Cyprian Brudkowski urodził się we Włocławku jako syn Mieczysława i Łucji z Jaworskich. Po wybuchu II wojny światowej, w 1939 roku, wraz z rodziną znalazł się we Lwowie. Po zajęciu Lwowa przez Sowietów podjął naukę w Gimnazjum im. Sienkiewicza, jednak w marcu 1940 został deportowany do Maryjskiej ASRR, gdzie pracował w trudnych warunkach.
W 1943 roku wstąpił do polskiego wojska w Sielcach nad Oką, ukończył Centralną Szkołę Podchorążych Wojska Polskiego w Riazaniu i otrzymał stopień podporucznika. Po wojnie powrócił do nauki, zdobijając maturę w 1948 roku. Ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, gdzie później pracował w Katedrze Elektrotechniki Ogólnej oraz w Biurze Projektów Górniczych.
Brudkowski był aktywnym działaczem Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP), pełniąc funkcję prezesa oddziału w Gliwicach w latach 1972-1987 oraz prezesa SEP w latach 1994-1998. Otrzymał tytuł członka honorowego SEP oraz jest autorem 24 patentów dotyczących napędu elektrycznego i ponad 20 publikacji w czasopismach technicznych.
Ordery i odznaczenia
Cyprian Brudkowski był odznaczony licznymi nagrodami, w tym:
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1987)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1979)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972)
- Złoty Krzyż Zasługi (1965)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1945)
- Medal „Za udział w walkach o Berlin”
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Górnictwa”
- Złota Odznaka „Zasłużony w Rozwoju Województwa Katowickiego”
- Złota Odznaka Honorowa SEP
- Srebrna Odznaka Honorowa SEP
- Srebrna Odznaka Honorowa NOT
- Złota Odznaka Honorowa NOT
- Nagroda Państwowa I stopnia (1980)
- Wpis do Honorowej Księgi „Zasłużonych dla Górnictwa i Energetyki” (1987)
Brudkowski pozostaje znaczącą postacią w dziedzinie elektrotechniki i górnictwa w Polsce.