Cynamonowiec kamforowy
Cynamonowiec kamforowy (Cinnamomum camphora) to gatunek drzewa z rodziny wawrzynowatych, występujący głównie w południowych Chinach, Japonii, na Tajwanie i w Wietnamie. Jest to drzewo długowieczne, mogące żyć nawet do 1000 lat.
Morfologia
- Pokrój: Wysokość do 50 m, masywny pień.
- Drewno: Brązowożółte, twarde, odporne na uszkodzenia owadów.
- Liście: Skrętoległe, skórzaste, całobrzegie, długość do 10 cm, błyszczące.
- Kwiaty: Żółtawe, o średnicy 4 mm, kwitną od maja do lipca.
- Owoce: Kuliste pestkowce, granatowe lub czarne, z aromatycznym miąższem.
Zastosowanie
- Roślina uprawna: Uprawiana na szeroką skalę w Azji Południowo-Wschodniej, Australii, Afryce, Europie i Ameryce Północnej; największą produkcję kamfory prowadzą Chiny i Japonia.
- Roślina lecznicza: Źródło olejku kamforowego, stosowanego w medycynie, przemyśle chemicznym, zbrojeniowym i perfumeryjnym.
- Drewno: Używane do produkcji mebli i galanterii drzewnej, a także w budownictwie.
Znaczenie w kulturze
Cynamonowiec kamforowy jest symbolem miast Fukuoka i Kariya w Japonii.
Znaczenie w hinduizmie
- Reprezentuje boga Ćandrę; jego kult jest opisany w tekście Susrutasamhita.
- Używany podczas ceremonii ślubnych w hinduizmie.
- Stanowi składnik ofiar ogniowych (hawan i jadźńa).
Bibliografia
- Czikow P., Łaptiew J., Rośliny lecznicze i bogate w witaminy, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1988.
Cynamonowiec kamforowy, jako roślina o wszechstronnych zastosowaniach, odgrywa istotną rolę zarówno w przemyśle, jak i kulturze, zwłaszcza w kontekście religijnym w hinduizmie.