Cyjon rudy
Cyjon rudy (Cuon alpinus) to gatunek ssaka z rodziny psowatych. Jego wygląd łączy cechy lisa, takie jak puszysty ogon, z cechami psa, jak kształt głowy i zaokrąglone uszy. Sierść cyjona jest latem ruda, a zimą szaro-biało-ruda. Gatunek ten występuje obecnie w Indiach, Chinach, Indochinach i Indonezji, a dawniej również w Europie. Cyjon rudy jest jedynym przedstawicielem rodzaju Cuon i dzieli się na trzy podgatunki.
Dane liczbowe
- Długość ciała (z ogonem): 76–112 cm
- Długość ogona: 30–50 cm
- Wysokość: 43–50 cm
- Masa: 15–20 kg (samice lżejsze, 10–13 kg)
- Ciąża: 60–62 dni
- Liczba młodych: 2–12
- Liczba osobników w stadzie: 5–20
Styl życia i zachowanie
Cyjony polują w stadach, ich ofiarami są gady, gryzonie i sarny. Dzięki współpracy w grupie potrafią upolować większe zwierzęta, takie jak bawoły czy jelenie. Charakteryzują się dużą wytrwałością, co pozwala im na długie pościgi. Oprócz mięsa, nie gardzą owadami i owocami. Ciąża trwa około dwóch miesięcy, a młode stają się towarzyszkami rodziców w polowaniach już miesiąc po urodzeniu. Gatunek ten znany jest z charakterystycznej wokalizacji, co nadaje mu przydomek „gwiżdżącego myśliwego”.
Stan ochrony
Cyjon rudy jest klasyfikowany jako gatunek zagrożony według IUCN. Istnieją ograniczone informacje na temat jego populacji. Historycznie gatunek ten był obserwowany w Wietnamie oraz w rejonach górskich na granicy Kazachstanu i Chin.
Bibliografia
- Andrzej Trepka, Kazimierz Frączek, Grzegorz Wojtasik, „Encyklopedia zwierząt ssaki”, Wydawnictwo SCRIBA, Racibórz 2004
