„`html
Cricetulus griseus
Cricetulus griseus to podgatunek chomiczaka pręgowanego, ssaka z podrodziny chomików (Cricetinae), należącego do rodziny chomikowatych (Cricetidae). Zwierzę to występuje w Azji i jest hodowane w warunkach domowych.
Systematyka
Status taksonomiczny C. griseus jest niepewny. Opisany przez A. Milne-Edwardsa w 1867 roku, gatunek ten był później uznawany za podgatunek Cricetulus barabensis, a następnie znowu za odrębny gatunek. Obecnie najczęściej traktowany jest jako synonim lub podgatunek C. barabensis.
Występowanie
Podgatunek C. b. griseus zamieszkuje Mongolię oraz północne Chiny, preferując skaliste równiny i stepy.
Wygląd
Chomiczak ten ma podobieństwa do chomiczka syryjskiego. Osiąga długość 8–12 cm, z ogonem mierzącym 2–3 cm, a jego masa ciała wynosi 30-35 gramów. Samce są większe od samic. Cechą charakterystyczną jest długa czarna pręga biegnąca wzdłuż grzbietu oraz walcowaty kształt ciała. Posiada krótkie, silne łapy przystosowane do biegu, z czterema palcami z przodu i pięcioma z tyłu. Ogon, najdłuższy wśród chomików, jest nieowłosiony i wspomaga wspinaczkę. Duże wypukłe oczy wskazują na nocny tryb życia, choć niektóre osobniki mogą być aktywne także w dzień.
Rozród
Średnia wielkość miotu wynosi 4 młode. Dojrzałość płciowa osiągają po 90 dniach, a rozmnażają się do 12-15 miesiąca życia. Długość ciąży wynosi 18–21 dni. Samica przepędza samca z gniazda przed porodem. Młode przestają pić mleko matki po około 21 dniach, a po 14 dniach od urodzenia są już w pełni owłosione i mogą samodzielnie jeść. W wieku 8 tygodni można odróżnić płeć. C. griseus żyje przeciętnie 2,5–3 lat.
Ekologia
Chomiczak ten jest jedynym znanym żywicielem Demodex sinocricetuli, pasożyta z rodziny nużeńcowatych.
„`
