Misja COROT
COROT to wspólna misja francuskiej agencji kosmicznej CNES oraz Europejskiej Agencji Kosmicznej, mająca na celu poszukiwanie planet pozasłonecznych, większych od Ziemi, ale nie gazowych gigantów, w bliskim sąsiedztwie gwiazd. Dodatkowo, misja służyła asterosejsmologom do badania oscylacji gwiazd.
Instrument misji składał się z teleskopu o średnicy głównego zwierciadła wynoszącej 30 cm, z ogniskową 1,1 m, o polu widzenia 2,8 × 2,8°. Dla eksperymentów asterosejsmicznych pole to było dwukrotnie mniejsze.
Przebieg misji
Satelita został wyniesiony na kołową orbitę polarną 27 grudnia 2006 roku przez rakietę Sojuz 2 z kosmodromu Bajkonur. Orbita ta umożliwia obserwację dwóch dużych obszarów nieba przez okres 150 dni, po czym następuje obrót o 180°, co pozwala na dalsze obserwacje przez kolejny 150-dniowy cykl. W międzyczasie, COROT prowadził też około 30-dniowe „krótkie cykle” obserwacyjne.
Po awarii w marcu 2009 roku, która spowodowała utratę połowy pola widzenia, cykle obserwacyjne zostały skrócone, aby zoptymalizować detekcję planet. Początkowy czas trwania misji wynosił 2,5 roku, jednak został on wydłużony do 2016 roku. Ostatecznie, po drugiej poważnej awarii w listopadzie 2012 roku, misja zakończyła się 26 czerwca 2013 roku.
Odkrycia
W trakcie swojej działalności, satelita odkrył:
- korot-1b w maju 2007
- korot-2b w grudniu 2007
- najmniejszą znaną planetę pozasłoneczną, COROT-7b, w lutym 2009
Do stycznia 2013 roku, COROT odkrył 34 planety pozasłoneczne, z czego 5 czekało na potwierdzenie, a 200 innych kandydatów było w toku analizy. Wcześniejsze nazwy planet używały konwencji COROT-Exo-Nb, gdzie N oznaczało numer odkrycia, jednak zmieniono ją w marcu 2009 roku.
