Conrad Beck (16 czerwca 1901 – 31 października 1989) był szwajcarskim kompozytorem, który znacząco wpłynął na muzykę XX wieku.
Życiorys
Beck studiował w konserwatorium w Zurychu pod kierunkiem Volkmara Andreae. Jego Koncert na kwartet smyczkowy i orkiestrę zdobył Coolidge Prize w Chicago w 1930 roku. W latach 1932-1933 przebywał w Paryżu, gdzie uczył się u Jacques’a Iberta oraz nawiązał kontakty z takimi kompozytorami jak Nadia Boulanger, Arthur Honegger i Albert Roussel. Po powrocie do Szwajcarii osiedlił się w Bazylei, gdzie od 1939 do 1966 roku kierował działem muzycznym lokalnej rozgłośni radiowej. W 1964 roku otrzymał nagrodę muzyczną miasta Bazylei.
Twórczość
Conrad Beck tworzył głównie muzykę instrumentalną, eksplorując różnorodne gatunki, z wyjątkiem opery. Jego kompozycje łączyły tradycje niemieckie i francuskie, wzbogacając je o unikalne elementy stylistyczne. Zerwał z konwencją neoromantyczną, stosując linearne faktury oraz nawarstwienia samodzielnych linii melodyczno-rytmicznych. Często wykorzystywał formę koncertującą w swojej twórczości.
Wybrane kompozycje
- Koncert na kwartet smyczkowy i orkiestrę
- Muzyka instrumentalna zróżnicowanych gatunków
Przypisy
(na podstawie materiałów źródłowych)
Linki zewnętrzne
- Kategoria: Szwajcarscy kompozytorzy
- Urodzili się w 1901
- Zmarli w 1989
