Clarence Ray Allen – Historia Przestępcy
Clarence Ray Allen (16 stycznia 1930 – 17 stycznia 2006) był amerykańskim przestępcą, który został skazany na karę śmierci za zlecenie potrójnego morderstwa. Jego egzekucja wzbudziła kontrowersje ze względu na wiek i stan zdrowia.
Przestępcza działalność
Allen prowadził firmę ochroniarską, a jednocześnie kierował grupą przestępczą. W 1974 roku zorganizował napad na market Fran’s we Fresno, którego właścicielami byli jego znajomi. W celu zdobycia kluczy do sejfu, Allen zaaranżował randkę syna właścicieli z dziewczyną swojego syna. W wyniku napadu grupa zdobyła około 10,5 tysiąca dolarów.
Po napadzie, Mary Sue Kitts, dziewczyna syna właściciela, przyznała się do udziału w akcji. W obawie przed dekonspiracją, Allen zlecił zabójstwo Kitts, które zrealizował Charles Furrow. Zwłok nigdy nie odnaleziono.
Skazanie i dalsze zbrodnie
W 1978 roku Allen stanął przed sądem za morderstwo i napad rabunkowy, otrzymując dożywocie bez możliwości wcześniejszego zwolnienia. W więzieniu Folsom nawiązał kontakt z innym więźniem, Billy Rayem Hamiltonem, którego wynajął do zabójstw świadków. W 1980 roku Hamilton zabił Bryona Schletewitza oraz dwóch przypadkowych świadków.
W 1981 roku Allen został oskarżony o zlecenie ośmiu zabójstw, a w 1982 skazany na karę śmierci. Allen odwoływał się od wyroku, jednak wszystkie apelacje zostały odrzucone.
Egzekucja i kontrowersje
Allen spędził 23 lata w celi śmierci, a jego stan zdrowia ulegał pogorszeniu. W 2005 roku przeszedł zawał serca i poruszał się na wózku inwalidzkim. Jego prawnicy argumentowali, że egzekucja schorowanego człowieka byłaby niehumanitarna. Prośby o wstrzymanie egzekucji zostały jednak odrzucone przez gubernatora Kalifornii oraz sądy.
Wyrok wykonano 17 stycznia 2006 roku w więzieniu San Quentin przez wstrzyknięcie trucizny. Allen, mając 76 lat, był drugim najstarszym więźniem straconym w USA po przywróceniu kary śmierci w 1976 roku. Przed więzieniem protestowało od 200 do 300 osób.
Podczas ostatniej kolacji Allen zażyczył sobie ciastka i lodów, które podano w wersji bez cukru, aby uniknąć hiperglikemii.