Citroën GS/GSA
Citroën GS/GSA to samochód osobowy produkowany w latach 1970-1986 przez francuską firmę Citroën, znany jako najmniejszy model z hydropneumatycznym zawieszeniem. Model GS był protoplastą BX-a i Xantii, zdobywając tytuł „Samochodu Roku 1971”.
Historia modelu
Model GS został zaprezentowany w sierpniu 1970 roku jako połączenie koncepcji 2CV i DS, wykorzystując hydropneumatyczne zawieszenie. Zawieszenie składało się z:
- Przód: dwa wahacze poprzeczne, górny łożyskowany na łożyskach stożkowych.
- Tył: dwa wahacze wzdłużne, łożyskowane na łożyskach igiełkowych.
Silnik GS to chłodzony powietrzem boxer z czterema cylindrami. W pierwszej wersji miał pojemność 1015 cm³, a później wprowadzono silniki o pojemności 1222 cm³ i 1129 cm³. W 1979 roku w modelu GSA.X3 zastosowano silnik 1299 cm³ o mocy 65 KM. W latach 1973-1975 produkowano również model GS Birotor z silnikiem Wankla.
Model GS integrował hydraulikę zawieszenia z hamulcami, co było nowatorskim rozwiązaniem, a deska rozdzielcza posiadała prędkościomierz wskazujący przewidywaną drogę hamowania.
Model GSA, wprowadzony w 1979 roku, charakteryzował się nowymi zderzakami, lampami tylnymi oraz poprawioną aerodynamiką. W ciągu pierwszych 10 lat produkcji powstało 2 miliony egzemplarzy GS/GSA.
Dane techniczne
Model GS był dostępny w różnych wersjach nadwozia: 4-drzwiowy fastback, 5-drzwiowy hatchback oraz kombi. Miał przedni napęd i różnorodne silniki, w tym manualne oraz automatyczne skrzynie biegów. Pojemność bagażnika wynosiła od 435 do 766 l, a maksymalna ładowność to 400 kg.
Podsumowanie
Citroën GS/GSA to ważny model w historii motoryzacji, łączący innowacyjne rozwiązania techniczne z komfortem jazdy. Jego produkcja trwała 16 lat, a model pozostaje symbolem francuskiej inżynierii samochodowej.
