„`html
Cisownik – wieś w Polsce
Cisownik to wieś sołecka położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Smyków. W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa kieleckiego. Mieszkańcy Kościoła rzymskokatolickiego przynależą do parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Miedzierzy.
Historia wsi
Wieś została założona na surowym korzeniu, a jej nazwa odnosi się do miejscowej flory, w szczególności zagajnika cisowego. Pierwsze wzmianki o Cisowniku pochodzą z 1564 roku. W 1629 roku, na mocy decyzji Krzysztofa Przerębskiego, wieś została odłączona od parafii Radoszyce i przyłączona do nowo utworzonej parafii w Miedzierzy.
W 1784 roku Cisownik był własnością rodu Małachowskich. W okolicznych lasach znajdowały się kopalnie rud żelaza, co miało wpływ na historię wsi. Z dokumentów z 1854 roku wynika, że w Cisowniku mieszkało 11 kolonistów i 14 komorników.
Okres II wojny światowej
Podczas II wojny światowej, wieś miała trudne przeżycia. W okolicznych lasach ukrywali się partyzanci, a w 1939 roku w Cisowniku stacjonował oddział majora Henryka Dobrzańskiego, pseudonim „Hubal”. Mieszkańcy, dzięki znajomości języka niemieckiego, uratowali wieś przed zemstą okupanta, jednak w kolejnych latach wiele osób zostało wywiezionych do Niemiec na przymusowe roboty.
Współczesność
Obecnie Cisownik jest jedną z najmniejszych wsi w gminie Smyków, zamieszkiwaną przez około 80 osób, z przeważającą liczbą starszych mieszkańców. Od pięciu lat organizowany jest zjazd cisowiaków i ich przyjaciół, znany jako „DO CISOWNIKA WRÓĆ”, który odbywa się w ostatnią sobotę lipca. To wydarzenie przyciąga zainteresowanych tradycjami i historią wsi.
W Cisowniku kontynuuje się tradycję pieczenia chleba na zakwasie oraz gotowania lokalnych potraw. Miejscowość posiada swoją kronikę oraz hymn „Do Cisownika wróć”. Co roku w kwietniu wieś odwiedzają „Ułani z Lublina”, którzy zatrzymują się na nocleg, podążając szlakiem walk majora „Hubala”.
„`
