Ciało skończone
Ciało skończone, znane również jako ciało Galois, to struktura algebraiczna o skończonej liczbie elementów. Nazwa pochodzi od Évariste’a Galois, który przyczynił się do badań nad tymi ciałami oraz ich zastosowaniem w teorii Galois, odpowiadającej na pytania dotyczące rozstrzygania konstrukcji w geometrii euklidesowej.
Konstrukcja i własności
Niech będzie liczbą pierwszą, a unormowanym wielomianem nierozkładalnym stopnia w . Pierścień jest ciałem o rzędzie . Ciała skończone mają rząd wyrażający się jako potęga liczby pierwszej i są izomorficzne do . Każde ciało skończone o rzędzie jest ciałem rozkładu wielomianu nad .
Właściwości ciał skończonych:
- Grupa multiplikatywna ciał skończonych jest cykliczna.
- Dla każdej liczby pierwszej i naturalnej liczby istnieje unormowany wielomian nierozkładalny stopnia .
- Podciała mają rząd , gdzie .
Przykłady ciał skończonych
Przykłady ciał skończonych obejmują:
- – ciało 7-elementowe.
- – nie jest ciałem z powodu dzielnika zera.
- Ciała rzędu 8: .
- Ciała rzędu 9: .
Rys historyczny
Badania nad ciałami skończonymi sięgają czasów takich matematyków jak Pierre de Fermat czy Carl Friedrich Gauss. Évariste Galois jako pierwszy opisał ciała skończone w 1830 roku. W 1893 roku Eliakim Hastings Moore dowiódł, że każde ciało skończone jest izomorficzne do i użył terminu „ciało Galois”.
Uwagi i bibliografia
Ciała skończone są istotne w teorii liczb i informatyce. W literaturze przedmiotu można znaleźć prace takie jak „Finite Fields” autorstwa Rudolfa Lidla i Harald Niederreiter.