Definicja ciągu
Ciąg to przyporządkowanie liczbom naturalnym elementów z ustalonego zbioru. Może być skończony (n-elementowy) lub nieskończony. Elementy ciągu, oznaczane jako , nazywane są wyrazami ciągu. Ważna jest kolejność wyrazów, a ta sama wartość może występować wielokrotnie.
Oznaczenia i zbiory wskaźników
Ciąg można przedstawić jako funkcję , gdzie to zbiór wskaźników, a to zbiór wartości. Zbiór wskaźników może być skończony lub nieskończony, co decyduje o charakterze ciągu.
Wyrazy ciągu
Wyrazy ciągu można przedstawiać na kilka sposobów, np. poprzez podanie ich wartości lub wzoru ogólnego. Dla dużych zbiorów najczęściej stosuje się wzory, które łączą wskaźnik z wyrazem, np.
Określenia rekurencyjne
Rekurencyjna definicja ciągu polega na tym, że wyraz zależy od jednego lub więcej poprzednich wyrazów. Przykład stanowi ciąg Fibonacciego, gdzie dla .
Rodzaje ciągów
- Ciąg arytmetyczny:
- Ciąg geometryczny:
Własności ciągów
Ciągi można klasyfikować jako stałe, monotoniczne (rosnące, malejące) i ograniczone. Ciągi mogą być również zbieżne (mają granicę) lub rozbieżne (nie mają granicy).
Przestrzenie ciągów
W zbiorze ciągów można wprowadzić strukturę algebraiczną oraz metrykę, co pozwala na badanie ich własności topologicznych.
Operacje na ciągach
- Dodawanie:
- Mnożenie:
- Mnożenie przez skalar:
Struktura topologiczna
W przestrzeni liniowej ciągów można wprowadzić normę, co umożliwia klasyfikację ciągów w przestrzenie Banacha, gdzie norma jest skończona.