Churrigueryzm
Churrigueryzm to hiszpańska odmiana baroku, która wyróżnia się nadmiarem ornamentów oraz bogactwem detali rzeźbiarskich. Styl ten rozwinął się pod koniec XVII wieku, szczególnie w Hiszpanii i Meksyku.
Reklama
Charakterystyczne cechy churrigueryzmu obejmują:
- Przerost dekoracji architektonicznych, rzeźbiarskich i malarskich, które często zasłaniają konstrukcję budowli.
- Łączenie detali włoskich, niderlandzkich oraz motywów meksykańskich, co prowadzi do powstania złożonych wzorów roślinnych.
- Użycie splątanych ornamentów, kwiatonów, festonów oraz łamanych gzymsów i spiralnych kolumn.
Churrigueryzm był wynikiem połączenia zdobniczych form późnego gotyku hiszpańskiego oraz stylu plateresque. Najpełniej rozwijał się w portalach kościołów i pałaców, osiągając szczyt popularności w I połowie XVIII wieku.
Reklama
Bibliografia
Źródła dotyczące architektury Meksyku i churrigueryzmu.
Reklama
