Chlamydia trachomatis
Chlamydia trachomatis to główny gatunek bakterii z rodzaju Chlamydia, odpowiedzialny za wiele chorób przenoszonych drogą płciową. Przenoszą się one głównie poprzez kontakty seksualne, poród oraz bezpośredni kontakt z zakażoną osobą. Chlamydie to bakterie wewnątrzkomórkowe, które po wniknięciu do organizmu atakują komórki gospodarza, gdzie się namnażają.
Serotypy i choroby
Istnieje około 15 serotypów Chlamydia trachomatis, z których najważniejsze to:
- Typy A, B, Ba, C – powodują jaglicę (chorobę oczu)
- Typy D-K – przyczyniają się do nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej oraz zapalenia szyjki macicy u kobiet
- Typy L1, L2, L3 – odpowiadają za ziarnicę weneryczną
Objawy
Infekcje są często bezobjawowe, ale mogą prowadzić do:
- U mężczyzn: zapalenie cewki moczowej, zapalenie najądrzy
- U kobiet: nadżerka szyjki macicy, zapalenie jajowodów, bezpłodność
- U noworodków: zapalenie gałki ocznej, zapalenie płuc
Przewlekłe infekcje mogą prowadzić do zapaleń stawów i innych powikłań. Infekcja jest szczególnie niebezpieczna w czasie ciąży, zwiększając ryzyko powikłań takich jak poród przedwczesny.
Diagnostyka
Rozpoznanie infekcji jest trudne i wymaga specjalistycznych badań. Najczęściej wykonuje się:
- Badania serologiczne (IgM, IgG)
- Testy molekularne (PCR, LCR) – czułość do 98%
Leczenie
Chlamydiozę leczy się antybiotykami, najczęściej stosując:
- Azytromycynę (1 g doustnie jednorazowo)
- Doksycyklinę (100 mg dwa razy dziennie przez 7 dni)
Ważne jest, aby leczyć oboje partnerów seksualnych, aby uniknąć ponownego zakażenia.
Profilaktyka
Aby zapobiec zakażeniu, zaleca się:
- Ograniczenie liczby partnerów seksualnych
- Używanie prezerwatyw
- Regularne badania na obecność chlamydii, zwłaszcza u osób aktywnych seksualnie
Chlamydia może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego wczesne wykrycie i leczenie są kluczowe.
