Chichén Itzá – prekolumbijskie miasto Majów na półwyspie Jukatan w Meksyku, założone w IV-VI wieku, jest jednym z najważniejszych stanowisk archeologicznych w regionie. Miasto łączy w sobie elementy kultury Majów oraz późniejszej kultury Tolteków.
Historia
Chichén Itzá osiągnęło szczyt rozwoju w X-XI wieku, jednak w XIII wieku zaczęło tracić na znaczeniu, a w XV wieku zostało opuszczone. Od 1924 roku prowadzone są wykopaliska, które ujawniły wiele cennych zabytków. Nazwa Chichén Itzá oznacza „Źródła Ludu Itzá” i odnosi się do świętych cenotów, które od V wieku były miejscem składania ofiar.
Zabytki
Miasto charakteryzuje się typowymi dla Majów niskimi budynkami z gładkimi, kamiennymi ścianami. Najważniejsze budowle powstały po 900 roku, w okresie wpływów Tolteków:
- Boisko do gry w piłkę – największe w Mezoameryce, o długości 150 m.
- El Castillo – świątynia Kukulkana, znana również jako Świątynia Zamek, o wysokości 30 m.
- Świątynia Wojowników – z wyraźnymi wpływami sztuki Tolteków, z filarami w kształcie Pierzastych Węży.
- Grupa Tysiąca Kolumn – kompleks architektoniczny związany z kultem wojowników.
- Świątynia Jaguara – mniejsza, ale znacząca budowla w mieście.
Turystyka
Chichén Itzá jest obecnie jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc turystycznych w Meksyku, przyciągając turystów dzięki swoim ruinom oraz pobliskim cenotom.
Podsumowanie
Chichén Itzá to nie tylko ważne miejsce w historii Majów, ale także symbol bogatej kultury prekolumbijskiej. Jego architektura i relikty świadczą o zaawansowanej cywilizacji, która pozostawiła trwały ślad w historii Meksyku.
