Chang Zheng 2F
Chang Zheng 2F (CZ-2F) to chińska rakieta nośna zaprojektowana do wynoszenia na orbitę statków Shenzhou oraz stacji kosmicznych Tiangong. Jest rozwinięciem wcześniejszych modeli rakiet z rodziny Chang Zheng, wprowadzając modyfikacje, które zwiększają jej niezawodność, szacowaną na 97%.
Rakieta składa się z dwóch głównych stopni oraz czterech dodatkowych silników nośnych. Jako paliwo wykorzystuje tetratlenek diazotu (utleniacz) oraz dimetylohydrazynę (paliwo). Na szczycie rakiety znajduje się wieżyczka z rakietą ratunkową, która ma na celu odciągnięcie statku od rakiety w przypadku awarii podczas startu.
Pierwszy start rakiety miał miejsce 19 listopada 1999 roku.
Dane techniczne
- Całkowita masa startowa: 464 000 kg
- Wysokość całkowita: 62 m
- Siła ciągu przy starcie: 5920 kN
- Udźwig na niską orbitę wokółziemską: 8400 kg
Starty
- 19 listopada 1999, Shenzhou 1 – start udany
- 9 stycznia 2001, Shenzhou 2 – start udany
- 25 marca 2002, Shenzhou 3 – start udany
- 29 grudnia 2002, Shenzhou 4 – start udany
- 15 października 2003, Shenzhou 5 – start udany
- 12 października 2005, Shenzhou 6 – start udany
- 25 września 2008, Shenzhou 7 – start udany
- 29 września 2011, Tiangong 1 – start udany (CZ-2F/T1)
- 31 października 2011, Shenzhou 8 – start udany
- 16 czerwca 2012, Shenzhou 9 – start udany
- 11 czerwca 2013, Shenzhou 10 – start udany
- 15 września 2016, Tiangong 2 – start udany
- 16 października 2016, Shenzhou 11 – start udany
Podsumowanie
Rakieta Chang Zheng 2F, która rozpoczęła swoją działalność w 1999 roku, odegrała kluczową rolę w chińskim programie kosmicznym, wynosząc szereg misji załogowych i stacji Tiangong. Wkrótce ma być wycofana z eksploatacji na rzecz nowoczesniejszej wersji, Chang Zheng 7.
