Chaim Azriel Weizman
Chaim Azriel Weizman (1874-1952) był izraelskim chemikiem, politykiem i przywódcą ruchu syjonistycznego. Pełnił funkcję pierwszego prezydenta Izraela w latach 1949-1952, a wcześniej dwukrotnie przewodniczył Światowej Organizacji Syjonistycznej. W znaczący sposób przyczynił się do rozwoju syjonizmu oraz nauki w Izraelu.
Życiorys
Weizman urodził się 27 listopada 1874 roku w Motolu w Imperium Rosyjskim. Pochodził z ubogiej rodziny żydowskiej jako trzecie z dwanaściorga dzieci. Po tradycyjnym żydowskim wychowaniu, studiował chemię w Niemczech, gdzie zyskał uznanie jako utalentowany naukowiec. W 1899 roku uzyskał doktorat na Uniwersytecie we Fryburgu.
Działalność naukowa
W 1901 roku Weizman rozpoczął pracę na Uniwersytecie w Genewie. Jego badania nad fermentacją węglowodanów doprowadziły do opracowania metody produkcji acetonu, co zyskało znaczenie podczas I wojny światowej. W 1916 roku, po wykupieniu patentu przez Wielką Brytanię, rozpoczęto przemysłową produkcję acetonu, co umocniło jego pozycję w brytyjskiej polityce.
Działalność polityczna
Weizman był kluczową postacią ruchu syjonistycznego. W 1917 roku przyczynił się do ogłoszenia deklaracji Balfoura, która wspierała utworzenie żydowskiego domu narodowego w Palestynie. W latach 1919-1921 był prezydentem Syjonistycznej Federacji Wielkiej Brytanii i Irlandii. W tym czasie dążył do wzmocnienia żydowskiego osadnictwa w Palestynie, a po utworzeniu Agencji Żydowskiej w 1929 roku, stał na jej czele.
Prezydentura
Weizman został pierwszym prezydentem Izraela w 1949 roku. Choć jego zdrowie pogarszało się, pozostawał aktywny w polityce, a jego dom w Rechowot stał się oficjalną siedzibą prezydenta. Zmarł 9 listopada 1952 roku, a jego bratanek Ezer Weizman później także został prezydentem Izraela.
Podsumowanie
- Urodziny: 27 listopada 1874, Motol
- Śmierć: 9 listopada 1952, Rechowot
- Funkcja: pierwszy prezydent Izraela
- Okres: 1949-1952
- Osiągnięcia: rozwój syjonizmu, patenty na produkcję acetonu, budowa Instytutu Naukowego Weizmana
