Ceranów
Ceranów to wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, nad rzeką Czarną Strugą. Jest siedzibą gminy Ceranów oraz parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Miejscowość leży na szlaku komunikacyjnym między Sokołowem Podlaskim a Zambrowem.
Nazwa
Nazwa Ceranów ewoluowała od Czyranowo przez Czeranowo do obecnej formy. Pochodzi od staroruskiego słowa черенъ, oznaczającego „rękojeść” lub „uchwyt”. Istnieją również hipotezy dotyczące wcześniejszych nazw, takich jak Kadłuby Podborne, związane z lokalną florą.
Położenie
Wieś znajduje się w północnej części powiatu sokołowskiego, w sąsiedztwie Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego i Puszczy Sterdyńskiej, w dolinie rzeki Strugi. Otaczają ją bory sosnowe z domieszką innych drzew, takich jak dąb i brzoza.
Ludność
Mieszkańcy Ceranowa są głównie rolnikami, zajmującymi się hodowlą bydła oraz uprawą zbóż, kukurydzy i ziemniaków. W przeszłości obszar ten zmieniał właścicieli, a przed powstaniem parafii w 1508 roku mieszkało tu około 400 osób.
Historia
Pierwsze wzmianki o Ceranowie pochodzą z 1465 roku. Właścicielami miejscowości byli m.in. Niemirowiczowie. W 1508 roku Katarzyna Niemirowiczówna ufundowała kościół, który istnieje do dziś. W okresie II wojny światowej Ceranów był świadkiem wielu tragedii, w tym represji ze strony NKWD w 1945 roku.
Zabytki
- Pałac z 1877 roku: Zbudowany na planie prostokąta, obecnie mieści szkołę.
- Kościół neogotycki z 1875 roku: Siedziba parafii, zawierający wiele XIX-wiecznych dzieł sztuki.
- Plebani z 1927 roku: Murowana budowla, zbudowana na miejscu poprzedniej.
- Aleja drzew: Pomnik przyrody przy szosie w kierunku Sterdyni.
Siostry Felicjanki
Siostry Felicjanki przybyły do Ceranowa w 1859 roku, prowadząc ochronkę i zajmując się edukacją dzieci oraz opieką nad chorymi. Po przerwie wróciły w 1957 roku i kontynuują swoją działalność do dziś.
