Celestyn IV

Celestyn IV

Celestyn IV, właściwie Goffredo da Castiglione, był papieżem od 25 października do 10 listopada 1241 roku. Urodził się w Mediolanie i zmarł w Rzymie.

Życiorys

W starszej historiografii pojawiały się twierdzenia, że był bratankiem papieża Urbana III oraz mnichem cysterskim, jednak brak jest na to dowodów. W latach 1219-1223 pełnił funkcję kanclerza archidiecezji mediolańskiej. W 1227 roku papież Grzegorz IX mianował go kardynałem prezbiterem S. Marci, a rok później wysłał jako legata do Lombardii i Toskanii. W 1238 roku Goffredo został biskupem diecezji Sabina.

Po śmierci Grzegorza IX, kardynałowie mieli trudności w osiągnięciu porozumienia co do nowego papieża. Prefekt Rzymu, Matteo Rosso Orsini, zorganizował spotkanie 10 z 12 elektorów, którzy byli zamknięci w Septizonium, gdzie panowały trudne warunki. Zmuszeni do pozostania tam w upale przez kilka tygodni, kardynałowie początkowo preferowali Goffreda da Castiglione, jednak nie zdobył on wymaganej większości głosów. Po zastraszeniu przez Orsini, ostatecznie 10 października 1241 roku wybrano Celestyna IV. W trakcie elekcji jeden z kardynałów zmarł.

Niestety, trudne warunki, w jakich odbyła się elekcja, przyczyniły się do wyczerpania Celestyna IV, który zmarł przed swoją konsekracją, 10 listopada 1241 roku.