Ceków – Historia i Położenie
Ceków to wieś w Polsce, usytuowana w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Ceków-Kolonia. Jest jedną z najstarszych miejscowości w tym regionie, a jej historia sięga przynajmniej XII wieku.
Pierwsze Wzmianki i Archeologia
Najstarsza wzmianka o Cekowie pochodzi z 1212 roku, kiedy to wieś została podarowana kościołowi przez księcia kaliskiego Władysława Odonic. Potwierdzeniem tego darowizny była bulla papieża Honoriusza III z 28 maja 1218 roku. Wówczas miejscowość była znana jako Cekouiz.
W 1961 roku przeprowadzono prace archeologiczne, które ujawniły, że tereny te były zasiedlone i leżały na starym szlaku bursztynowym, łączącym Imperium Rzymskie z Bałtykiem. Odkrycia wskazują na istnienie wczesnośredniowiecznego grodziska nad rzeką Żabianką, które miało chronić ważną drogę kupiecką w X-XI wieku. Niestety, charakterystyczny kształt grodziska, znany jako „szwedzkie okopy”, nie przetrwał do naszych czasów z powodu najazdów, pożarów oraz podmokłego terenu doliny Swędrni.
Zmiany Nazwy i Administracja
Na przestrzeni wieków nazwa Cekouiz przekształciła się w Ceków, co jest wynikiem ewolucji językowej i lokalnej gwary. Do 1954 roku Ceków był siedzibą gminy, a w latach 1975-1998 administracyjnie należał do województwa kaliskiego.
Podsumowanie
- Wieś Ceków znajduje się w województwie wielkopolskim.
- Pierwsza wzmianka z 1212 roku, związana z kościołem.
- Archeologiczne dowody na wczesne osadnictwo i grodzisko z X-XI wieku.
- Przemiany nazwy z Cekouiz na Ceków.
- Była siedzibą gminy do 1954 roku.
