Św. Cecylia z Rzymu
Św. Cecylia z Rzymu (zm. ok. 230) była chrześcijańską męczennicą, znaną jako patronka muzyków i chórzystów. Jej relikwie znajdują się w Bazylice św. Cecylii na Zatybrzu w Rzymie, gdzie została pochowana w katakumbach.
Legenda
Cecylia urodziła się na początku III wieku i złożyła śluby czystości. Zmuszona do małżeństwa z poganinem Walerianem, nawróciła go oraz jego brata Tyburcjusza na chrześcijaństwo. Po ich ścięciu, Cecylia została aresztowana. Odmówiła czci bożkom, co doprowadziło do jej próby uduszenia oraz nieudanej egzekucji, w wyniku której zmarła po trzech dniach.
Relikwie
Ciało Cecylii odnaleziono w 822 roku w katakumbach i przeniesiono do bazyliki, która została zbudowana na miejscu jej domu. W 1599 roku kardynał Paolo Emilio Sfondrati zidentyfikował jej relikwie, odkrywając nietknięte ciało w sarkofagu.
Patronat
- Patronka chórzystów i muzyków
- Imienniczka koncertów muzyki kościelnej
- Wspomnienie liturgiczne: 22 listopada
Św. Cecylia jest również czczona w Kościele prawosławnym, gdzie jej wspomnienie przypada na 22 listopada/5 grudnia.
Ikonografia
W ikonografii chrześcijańskiej Cecylia jest przedstawiana jako orantka z atrybutami: aniołem, instrumentami muzycznymi, płonącą lampką, mieczem oraz wieńcem z róż. Jej wizerunki często ukazują ją w tunice, symbolizującą męczeństwo i niewinność.
Dzień obchodów
Wspomnienie liturgiczne św. Cecylii obchodzone jest w Kościele katolickim 22 listopada. W tradycji prawosławnej święta jest wspominana 22 listopada/5 grudnia.
