„`html
Caudron CR.714
Caudron CR.714 to francuski samolot myśliwski zaprojektowany w 1938 roku przez Marcela Riffarda w wytwórni Société Anonyme des Avions Caudron. Opracowanie samolotu oparto na doświadczeniach zdobytych przy budowie lekkich i szybkich maszyn.
Historia
Prototyp, oznaczony jako Caudron C.710.01, oblatano 18 lipca 1936 roku. Samolot napędzany był silnikiem Renault 12RO1 o mocy 450 KM, a jego uzbrojenie początkowo składało się z 2 działek kal. 20 mm. W kolejnych prototypach wprowadzono zmiany konstrukcyjne, w tym chowane podwozie oraz uzbrojenie w 4 karabiny maszynowe kal. 7,5 mm. Ostateczna wersja, Caudron CR.714, osiągnęła prędkość 484 km/h w locie poziomym.
Produkcję seryjną rozpoczęto w połowie 1939 roku, jednak zrealizowano jedynie 90 egzemplarzy, z czego 50 sprzedano do Finlandii, a resztę wykorzystano w Polsce.
Użycie w lotnictwie
Samoloty Caudron CR.714C1 Cyclone nie spełniły oczekiwań w lotnictwie francuskim, głównie z powodu ograniczonej mocy silnika i niewystarczającej prędkości wznoszenia. W Finlandii były używane w walkach podczas wojny fińsko-radzieckiej, a w Polsce w Dywizjonie Warszawskim I/145, gdzie w maju 1940 roku otrzymano 35 maszyn.
Pomimo zakazu wykonywania lotów bojowych, polscy piloci wykonywali misje i zestrzelili 12 samolotów wroga. Jednakże samolot był krytykowany za trudności w pilotażu, długi rozbieg, a także za problemy techniczne.
Opis konstrukcji
CR.714 był jednomiejscowym samolotem myśliwskim o konstrukcji w przeważającej części drewnianej, z chowanym w locie podwoziem. Napędzany był silnikiem tłokowym w układzie odwróconego V.
Zachowane egzemplarze
Do dzisiaj zachowały się dwa egzemplarze samolotu. Jeden z nich, magazynowany w fińskim muzeum lotnictwa, został przekazany do Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie w 2015 roku. Maszyna wymaga restauracji i jest niekompletna.
Podsumowanie
Caudron CR.714, pomimo swoich wad, odegrał rolę w historii lotnictwa francuskiego i polskiego, a jego eksploatacja w trudnych warunkach wojennych pokazuje determinację pilotów. Zachowane egzemplarze stanowią cenną część dziedzictwa lotniczego.
„`
