Casus foederis

Casus foederis

Casus foederis, z łaciny oznaczający „przypadek sojuszu”, odnosi się do wydarzenia lub działania, które zobowiązuje sojuszników do udzielenia obiecanej pomocy zgodnie z postanowieniami traktatu sojuszniczego.

Przykłady Zobowiązań Sojuszniczych

W różnych traktatach międzynarodowych, zasada ta przejawia się w konkretnych zapisach:

• Traktat Północnoatlantycki: Zgodnie z artykułem 5, atak na jedno z państw członkowskich NATO jest traktowany jako atak na wszystkie państwa sojuszu, co zobowiązuje je do udzielenia pomocy.
• Pakt Ligi Narodów: Artykuł 16 stwierdza, że członek Ligi, który rozpoczyna wojnę wbrew postanowieniom Paktu, zostaje uznany za agresora wobec wszystkich członków Ligi.
• Karta Narodów Zjednoczonych: Artykuł 51 gwarantuje prawo do indywidualnej lub zbiorowej samoobrony w przypadku zbrojnej napaści, zanim Rada Bezpieczeństwa podejmie działania w celu utrzymania pokoju.

Te przykłady ilustrują, jak zasada casus foederis jest kluczowa dla utrzymania solidarności i bezpieczeństwa w ramach organizacji międzynarodowych. W sytuacji zagrożenia, sojusznicy są zobowiązani do współpracy w celu obrony wspólnych interesów oraz zapewnienia pokoju i stabilności na arenie międzynarodowej.