Carlos Manuel Brito Leal de Queiroz (ur. 1 marca 1953, Nampula, Mozambik) – portugalski trener piłkarski i były bramkarz.
Kariera szkoleniowa
Queiroz rozpoczął swoją karierę jako bramkarz w lokalnym klubie Nampuli, jednak w 1976 roku zakończył ją z powodu kontuzji. Jego praca trenerska rozpoczęła się w Portugalii, gdzie prowadził młodzieżową reprezentację, zdobywając mistrzostwa świata U-20 w 1989 i 1991 roku. Był kluczową postacią w kształtowaniu „Złotego pokolenia” portugalskich piłkarzy, takich jak Luís Figo i Rui Costa.
W 1990 roku objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Portugalii, ale nie udało mu się zakwalifikować na Mundial 1994. Później z powodzeniem prowadził reprezentację Południowej Afryki, ale został zwolniony przed turniejem. Pracował również w Stanach Zjednoczonych, Japonii i Zjednoczonych Emiratach Arabskich, zdobywając doświadczenie na czterech kontynentach.
W 2003 roku był trenerem Realu Madryt, jednak sezon ten zakończył się słabo. W latach 2002-2003 był asystentem Aleksa Fergusona w Manchesterze United, z którym zdobył m.in. Puchar Mistrzów i dwa tytuły mistrza Anglii. W 2008 roku ponownie objął reprezentację Portugalii, z którą awansował do Mundialu 2010, osiągając 1/8 finału.
Po kontrowersyjnej sytuacji z kontrolą antydopingową, Queiroz został zawieszony na pół roku, a po powrocie federacja rozwiązała z nim kontrakt. W 2011 roku objął reprezentację Iranu, z którą awansował na Mundial 2014, a w 2021 roku został trenerem reprezentacji Egiptu.
Sukcesy szkoleniowe
- Mistrzostwo świata U-20: 1989, 1991 (Portugalia)
- Wicemistrzostwo Portugalii: 1996 (Sporting)
- Awans do Mundialu 2002 (Republika Południowej Afryki)
- Awans do Mundialu 2010 (Portugalia)
- Awans do Mundialu 2014 (Iran)
Odznaczenia
- Komandor Orderu Infanta Henryka (1989, Portugalia)
