„`html
Carlos Kleiber
Carlos Kleiber (3 lipca 1930 – 13 lipca 2004) był argentyńskim dyrygentem pochodzenia austriackiego, synem Ericha Kleibera. Urodził się w Berlinie, a jako dziecko przeniósł się z rodziną do Argentyny, gdzie jego ojciec zmienił jego imię na Carlos.
Życiorys
Kleiber rozpoczął studia chemiczne, ale szybko przeszedł do nauki dyrygentury pod okiem ojca. Zadebiutował jako dyrygent w 1954 roku w Poczdamie, a jego kariera obejmowała współpracę z wieloma renomowanymi operami, takimi jak Covent Garden, Metropolitan Opera oraz La Scala. Znany był z unikania rozgłosu, co przyniosło mu przydomek „enfant terrible”. Po śmierci żony, Stanki Brezovar, zmarł w 2004 roku w Słowenii.
Osiągnięcia
Kleiber był ceniony za precyzję i dynamikę swoich interpretacji, zwłaszcza w przypadku dzieł Beethovena i Brahmsa. Jego nagrania, choć nieliczne, zdobyły uznanie krytyków, a wiele z jego występów operowych wydano przez mniejsze wytwórnie płytowe.
Wybrana dyskografia
- 1967: Gustav Mahler – Pieśń o Ziemi, Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna
- 1972: Aleksandr Borodin – II Symfonia b-moll, Orkiestra Radiowa miasta Stuttgart
- 1973: Richard Strauss – Der Rosenkavalier, Orfeo D’Or
- 1974: Ludwig van Beethoven – V Symfonia c-moll, Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna
- 1976: Giuseppe Verdi – La Traviata, Bavarian State Opera
- 1980: Johannes Brahms – IV Symfonia e-moll, Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna
- 1989: Koncert noworoczny 1989, Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna
Odznaczenia
- Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN (1980)
- Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę (1990)
- Order Pour le Mérite za Naukę i Sztukę (1990)
- Bawarski Order Zasługi (1995)
- Order Maksymiliana za Naukę i Sztukę (1998)
„`
