Carl Edwin Wieman
Carl Edwin Wieman, urodzony 26 marca 1951 roku w Corvallis w Oregonie, to amerykański fizyk, który zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 2001 roku. Otrzymał ją za odkrycie kondensatu Bosego-Einsteina, nowego stanu materii, oraz za badania nad jego właściwościami.
Wykształcenie i kariera
Wieman ukończył studia z zakresu fizyki w Massachusetts Institute of Technology w 1973 roku, a tytuł doktora uzyskał na Uniwersytecie Stanforda w 1977 roku. Od 1984 roku jest profesorem na Uniwersytecie Kolorado w Boulder. W ciągu swojej kariery zdobył wiele prestiżowych nagród, w tym Nagrodę Rabiego oraz Medal Franklina.
Badania naukowe
Wieman specjalizuje się w zastosowaniu laserów do badań nad atomami. Jego przełomowe badania dotyczące chłodzenia i „pułapkowania” atomów przyczyniły się do stworzenia kondensatu Bosego-Einsteina w 1995 roku, gdy wraz z E. Cornellem osiągnęli temperaturę 20 nanokelwinów. Odkrycie to, przewidziane wcześniej przez S.N. Bosego i A. Einsteina, otworzyło nowe możliwości w dziedzinie technologii, w tym rozwój komputerów kwantowych.
Nagrody i wyróżnienia
- Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki (2001)
- Medal Oersteda za nauczanie fizyki (2007)
- Nagroda Yidana za badania w dziedzinie edukacji (2020)
Wieman jest także współwłaścicielem trzech patentów związanych z laserami. Jego prace naukowe i dydaktyczne przyczyniły się do znacznego postępu w fizyce oraz w edukacji w tym obszarze.
