„`html
Carl August Nielsen
Carl August Nielsen (ur. 9 czerwca 1865, zm. 3 października 1931) był duńskim kompozytorem i głównym przedstawicielem muzyki duńskiej. Pochodził z biednej rodziny, gdzie ojciec był malarzem pokojowym i muzykiem, a matka dobrze śpiewała.
Życiorys
Nielsen rozpoczął edukację muzyczną w wieku 8 lat, grając na skrzypcach w lokalnej orkiestrze. W 1884 roku został przyjęty do konserwatorium w Kopenhadze, gdzie studiował grę na skrzypcach oraz teorię i historię muzyki. W latach 1886-1905 był skrzypkiem w operze dworskiej, a w 1908 roku objął jej kierownictwo. W 1915 roku został dyrygentem Musikforeningen oraz profesorem konserwatorium.
Pomimo ogromnego uznania w Danii, jego twórczość była przez długi czas nieznana na świecie. Nielsen zmarł w 1931 roku, a jego ostatnim utworem, który usłyszał w radio, był Koncert skrzypcowy.
Był autorem książek, m.in. Levende Musik i Min fynske Barndom. Komponował symfonie, utwory kameralne, miniatury, pieśni oraz opery, a także pieśni edukacyjne.
Najważniejsze dzieła
Symfonie
- I symfonia g-moll, op. 7 (1890-1892)
- II symfonia De fire Temperamenter (1901-1902)
- III symfonia Sinfonia Espansiva (1910-1911)
- IV symfonia Det Uudslukkelige (1914-1916)
- V symfonia, op. 50 (1921-1922)
- VI symfonia Sinfonia Semplice (1924-1925)
Opery
- opera biblijna Saul og David (1898-1901)
- opera komiczna Maskarade (1905)
Inne dzieła
- Lille Suite a-moll na smyczki, op. 1 (1888)
- Koncert skrzypcowy op. 33 (1911)
- Koncert fletowy (1926)
- Koncert klarnetowy op. 57 (1928)
- Helios uwertura (1903)
- Pan i Syrinx (1917)
- Hymnus amoris na chór (1896)
- Foraar na chór op. 42 (1921)
- Alladyn muzyka sceniczna (1919)
- Symfonisk Suite na fortepian op. 8 (1894)
- 29 małych preludiów na organy (1929)
„`
