Carl Johann Bogislaw Lüdecke
Carl Lüdecke (1826-1894) był niemieckim architektem, który znacząco wpłynął na architekturę regionu Dolnego Śląska.
Życiorys
Lüdecke studiował w Berlinie i rozpoczął swoją karierę zawodową na Pomorzu. W 1856 roku przeniósł się do Wrocławia, gdzie zaczął pracować jako nauczyciel architektury i mechaniki w Szkole Budownictwa i Rzemiosł (obecnie Akademia Sztuk Pięknych).
Najważniejsze dzieła
Jego dorobek architektoniczny obejmuje wiele znanych budowli, w tym:
- Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Dobrej (1867)
- Kościół Zmartwychwstania Pańskiego w Starym Zdroju (1867–1870)
- Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kowalowicach (1868–1870)
- Willa urzędnika królewskiego Richtera w Namysłowie (1869)
- Kościół ewangelicki w Rychtalu (1871–1873, rozebrany 1955–1959)
- Pałac w Tworkowie (1871)
- Kolumna Zwycięstwa w Oleśnicy (1873)
- Kościół pw. Matki Bożej Różańcowej w Modłej (1874)
- Kościół pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Twardogórze (1874–1876)
- Pomnik Johanna Friedricha Knorra w Parku Słowackiego we Wrocławiu (1878)
- Kościół ewangelicki w Chełmsku Śląskim (1879–1882)
- Kościół pw. św. Jakuba Starszego w Nasiedlu (1882–1883)
- Przebudowa kościoła św. Mikołaja w Brzegu (1883)
- Renowacja ratusza we Wrocławiu (1884–1891)
- Renowacja katedry św. Marii Magdaleny we Wrocławiu (1890–1892)
Publikacje
Współautor dwóch publikacji dotyczących architektury Wrocławia:
- „Das Rathhaus zu Breslau in seinen äusseren und inneren Ansichten und Details” (1868, wspólnie z Alwin Schultz)
- „Rathaus zu Breslau: Erneuerungs-Arbeiten in den Jahren 1884 bis 1891” (1898)
Podsumowanie
Carl Lüdecke był wpływowym architektem, którego prace wpłynęły na rozwój architektury Wrocławia i okolic w XIX wieku. Jego projekty obejmują zarówno budynki sakralne, jak i świeckie, a także renowacje ważnych obiektów architektonicznych.
