„`html
Carl Gustav Jakob Jacobi
Carl Gustav Jakob Jacobi (1804–1851) był niemieckim matematykiem, profesorem Uniwersytetu Albrechta w Królewcu, znanym z wkładu w teorię funkcji eliptycznych oraz sformułowania zasady Jacobiego w mechanice. Był bratem fizyka Moritza Hermanna Jacobiego.
Życiorys
Jacobi urodził się 10 grudnia 1804 roku w Poczdamie w zamożnej rodzinie żydowskiej. Po edukacji domowej, uczęszczał do gimnazjum, które ukończył w 1817 roku. W 1821 roku rozpoczął studia na uniwersytecie w Berlinie, gdzie w 1825 roku uzyskał doktorat i habilitację. Po konwersji na chrześcijaństwo, w wieku 20 lat został wykładowcą matematyki.
W 1826 roku przeniósł się na Uniwersytet Albrechta w Królewcu, gdzie awansował na profesora nadzwyczajnego w 1827 roku, a następnie na profesora zwyczajnego w 1829 roku. Z powodu cukrzycy musiał przerwać działalność dydaktyczną w 1843 roku. Po problemach finansowych i utracie stypendium, w 1850 roku przyjął ofertę pracy na uniwersytecie wiedeńskim, jednak zmarł przed przeprowadzką w 1851 roku.
Działalność naukowa
Jacobi sformułował teorię funkcji eliptycznych oraz zajął się równaniami różniczkowymi, w tym równaniem Hamiltona-Jacobiego. Wprowadził pojęcie jakobianu i zainicjował pierwsze seminarium matematyczne. Jego uczniami byli m.in. Carl Wilhelm Borchardt i Eduard Heine. Przyczynił się do wysokiej pozycji uniwersytetu w Królewcu w dziedzinie nauk matematyczno-przyrodniczych.
Publikacje
- 1829 – Fundamenta nova theoriae functionum ellipticarum
- 1839 – Canon arithmeticus sive tabulae…
- 1841 – De Formatione et Proprietatibus Determinantium
- 1881–1891 – Gesammelte Werke (8 tomów)
Członkostwa i odznaczenia
- 1829–1836 – członek korespondencyjny Królewskiej Pruskiej Akademii Nauk
Podsumowanie
Carl Gustav Jakob Jacobi był wybitnym matematykiem, który znacząco wpłynął na rozwój matematyki XIX wieku, w szczególności poprzez teorię funkcji eliptycznych i mechanikę. Jego prace akademickie oraz dydaktyczne miały istotny wpływ na przyszłe pokolenia matematyków.
„`
