Ciągnik C2P
C2P to polski lekki gąsienicowy ciągnik artyleryjski, który powstał w latach 30. XX wieku, oparty na podwoziu tankietki TKS. Był używany głównie przez pododdziały przeciwlotnicze Wojska Polskiego do holowania armat przeciwlotniczych wz. 36 i przyczep amunicyjnych. Po kampanii wrześniowej niektóre egzemplarze trafiły do Wehrmachtu, gdzie wykorzystywano je do końca II wojny światowej.
Historia
W 1931 roku Wojsko Polskie zainicjowało projekt ciągnika artyleryjskiego, który miał bazować na podwoziu tankietki TK-3. Prace nad prototypem rozpoczęto w 1932 roku, a jego głównym konstruktorem był inż. J. Łapuszewski. Prototyp, oznaczony jako TKS „Tygrys” i później C2T, zbudowano w 1933 roku. Po serii modyfikacji, w tym zwiększeniu średnicy kół i poprawie mechanizmu skrętu, ostatecznie zatwierdzono projekt C2P do transportu armat przeciwlotniczych kal. 40 mm.
Specyfikacja techniczna
- Producent: Państwowe Zakłady Inżynierii
- Typ: ciągnik artyleryjski
- Trakcja: gąsienicowa
- Załoga: 1+3
- Silnik: benzynowy, 6-cylindrowy Fiat 122B o mocy 46 KM
- Masa: 2750 kg z pełnym obciążeniem
- Prędkość: 40 km/h (z przyczepką po drodze bitej)
- Zasięg: 150 km (droga bita)
- Brody: 0,5 m, rowy: 1,2 m
- Uzbrojenie: brak
- Użytkownicy: Polska, III Rzesza
Użytkowanie w Polsce
C2P był kluczowym elementem w oddziałach artylerii przeciwlotniczej, gdzie na każdą armatę przypadały dwa ciągniki – jeden do holowania armaty, a drugi do przyczepki amunicyjnej. Pierwsze zmotoryzowane baterie zaczęto formować pod koniec 1937 roku.
Przypisy i bibliografia
W artykule zawarto informacje o konstrukcji, historii i użytkowaniu ciągnika C2P. Zachowane egzemplarze trafiły do prywatnych kolekcji, a jeden z nich został przywrócony do sprawności mechanicznej.
