C-moll

Gama c-moll

Gama c-moll to skala oparta na tonacji molowej, której toniką jest dźwięk c. Naturalna gama c-moll składa się z następujących dźwięków: c, d, es, f, g, as, b. W zapisie tonacji c-moll znajdują się trzy bemole.

Odmiany gamy c-moll

Gama c-moll występuje w kilku odmianach:

• Odmianna harmoniczna: Zawiera VII stopień podwyższony o półton:
  
  \relative c'{
  \key c \minor
  \override Staff.TimeSignature #’stencil = ##f
  \cadenzaOn c1 d es f g as h c \cadenzaOff
  }
  \addlyrics { \small {
  c d es f g as h c
  } }
  
• Odmianna dorycka: Zawiera VI i VII stopień podwyższony o półton w stosunku do gamy h-moll naturalnej:
  
  \relative c'{
  \key c \minor
  \override Staff.TimeSignature #’stencil = ##f
  \cadenzaOn c1 d es f g a h c \cadenzaOff
  }
  \addlyrics { \small {
  c d es f g a h c
  } }
  

Równoległe gamy

Równoległą gamą durową do c-moll jest Es-dur, natomiast jednoimienną gamą durową jest C-dur.

Akord c-moll

Termin c-moll odnosi się również do akordu zbudowanego z pierwszego (c), trzeciego (es) i piątego (g) stopnia gamy c-moll.

Znane dzieła w tonacji c-moll

W tonacji c-moll powstało wiele znanych dzieł muzycznych:

• Ludwig van Beethoven – V Symfonia, Sonata Patetyczna op. 13, III Koncert fortepianowy op. 37
• Wolfgang Amadeus Mozart – XXIV Koncert fortepianowy KV 491, Wielka Msza c-moll, KV 427
• Nikołaj Rimski-Korsakow – solowy fagot w drugiej części Szeherezady
• Franz Schubert – IV Symfonia Tragiczna
• Fryderyk Chopin – Etiuda Rewolucyjna
• Robert Schumann – Msza c-moll na chór, solistów i orkiestrę
• Johann Sebastian Bach – Passacaglia c-moll