Burza mózgów
Burza mózgów (ang. brainstorming) to technika z zakresu psychologii społecznej, mająca na celu poprawę procesów decyzyjnych w grupach. Używana jest również w edukacji jako metoda aktywizująca uczniów, pozwalająca na zbieranie pomysłów w krótkim czasie.
Charakterystyka techniki
Burza mózgów składa się z dwóch głównych etapów:
- Etap pierwszy: Uczestnicy swobodnie zgłaszają pomysły bez krytyki, które są następnie rejestrowane.
- Etap drugi: Ekspert ocenia i wybiera wartościowe idee z zebranych propozycji.
Badania sugerują, że skuteczność tej metody może być zagrożona przez dominujących uczestników, brak otwartości na nowe pomysły oraz inne czynniki, co prowadzi do tzw. syndromu grupowego myślenia.
Modyfikacje burzy mózgów
Istnieje wiele wariantów tej techniki, takich jak techniki Philips 66 i 635, które polegają na pracy w mniejszych grupach lub indywidualnie przed konfrontacją pomysłów.
Burza mózgów w dydaktyce
Metoda ta, znana także jako „giełda pomysłów”, angażuje wszystkich uczniów, umożliwiając im zgłaszanie hipotez dotyczących rozwiązania problemu. Zastosowanie metody wymaga przygotowania otwartego pytania przez nauczyciela.
Praca z uczniami
Praca na lekcji z wykorzystaniem burzy mózgów odbywa się w trzech etapach:
- I. Wprowadzenie: Uczniowie są przygotowywani do zrozumienia problemu, a nauczyciel przedstawia zasady burzy mózgów.
- II. Zbieranie pomysłów: Uczniowie przedstawiają swoje propozycje w określonym czasie.
- III. Analiza pomysłów: Po zebraniu pomysłów następuje ich ocena i wybór najlepszych rozwiązań.
Zalety i warunki powodzenia
Burza mózgów jest popularną metodą, która umożliwia szybkie uzyskanie różnorodnych rozwiązań i rozwija umiejętności słuchania oraz twórczego myślenia. Kluczowe dla jej skuteczności jest aktywne uczestnictwo wszystkich członków grupy oraz wydzielenie etapu oceny pomysłów.
Badania nad burzą mózgów oraz jej wady
Badania wskazują na potencjalne wady burzy mózgów, takie jak lęk przed oceną, spadek motywacji czy trudności z jednoczesnym przetwarzaniem pomysłów. Mimo to metoda pozostaje popularna, ponieważ uczestnicy często mylnie oceniają wzrost produktywności.
Aby zminimalizować te wady, ważne jest zorganizowanie sesji w sposób, który identyfikuje indywidualny wkład uczestników oraz zwiększa ich zaangażowanie.
