Burmistrz – definicja i funkcje
Burmistrz jest jednoosobowym organem wykonawczym gminy miejskiej oraz gminy miejsko-wiejskiej. W miastach na prawach powiatu, które mają ponad 100 000 mieszkańców, funkcję tę pełni prezydent miasta. Burmistrz kieruje urzędem miasta, a także urzędem stanu cywilnego, choć może wyznaczyć innego kierownika tego urzędu. Burmistrz może być odwołany przez wyborców, a jego wybór regulują przepisy dotyczące wójtów. Urząd burmistrza istniał do 1950 roku w II Rzeczypospolitej i w Polsce Ludowej.
Historia urzędu burmistrza
Urząd burmistrza pojawił się w Polsce w XIII wieku, w związku z rozwojem samorządu miejskiego. Początkowo burmistrz był przewodniczącym rady miejskiej, wybieranym co kwartał spośród rajców. W XIX wieku funkcje burmistrza oddzielono od przewodniczącego rady miejskiej, który zaczął przewodniczyć kolegialnemu organowi wykonawczemu, zwanym magistratem.
Po II wojnie światowej, w 1950 roku, urząd burmistrza został zniesiony, a jego kompetencje przejęło prezydium Miejskiej Rady Narodowej. W 1973 roku, po reformie, funkcję tę pełnił naczelnik miasta. Urząd burmistrza przywrócono w 1990 roku wraz z reformą samorządu terytorialnego. Burmistrz był wybierany przez radę miasta, a od 2002 roku wybierany jest przez mieszkańców gminy w bezpośrednich wyborach, co uczyniło go jednoosobowym organem wykonawczym gminy.
Podsumowanie
- Burmistrz jest organem wykonawczym gminy miejskiej i miejsko-wiejskiej.
- Urząd burmistrza istnieje od XIII wieku, z przerwą w latach 1950-1990.
- Od 2002 roku burmistrz jest wybierany w bezpośrednich wyborach przez mieszkańców.
