Bulwar Peryferyjny Paryża
Bulwar Peryferyjny Paryża to dwujezdniowa droga o długości 35,04 km, zbudowana w latach 1956–1973. Stanowi śródmiejską obwodnicę Paryża, oddzielając centrum miasta od przedmieść. Droga ma cztery pasy ruchu w każdą stronę, a w niektórych miejscach pięć. Wzdłuż bulwaru znajduje się 23 tunele, w tym dwa najdłuższe, o długości 580 m.
Informacje ogólne
Bulwar Peryferyjny jest jedną z najbardziej obciążonych ruchem arterii we Francji, z codziennym natężeniem wynoszącym od 104 do 262 tys. pojazdów. Około 10% jego nawierzchni ma właściwości redukujące hałas. Mimo że spełnia parametry autostrady, nie jest klasyfikowany jako autostrada ani droga ekspresowa, co ogranicza wprowadzenie zmian w organizacji ruchu.
Szczególne zasady ruchu
- Prędkość maksymalna ograniczona do 70 km/h (od 10 stycznia 2014).
- Pojazdy wjeżdżające na Bulwar mają pierwszeństwo przed pojazdami już na nim, co wynika z lokalnych uwarunkowań.
Bramy
Węzły drogowe łączące Bulwar z innymi trasami nazywane są „bramami”. Sześć z nich stanowi węzły początkowe autostrad.
Historia
Budowa Bulwaru rozpoczęła się w 1956 roku, a zakończyła w 1973. W 2004 roku zainstalowano pierwsze fotoradary, a ich liczba wzrosła do ośmiu w 2005 roku.
Statystyka
Podstawowe dane dotyczące Bulwaru Peryferyjnego:
- Długość: 35,04 km
- Szerokość: 35 m
- Całkowita liczba wjazdów/zjazdów: 156
- Łączna liczba fotoradarów: 16
- Powierzchnia w wykopie: 40% trasy
Galeria
W galerii znajdują się zdjęcia ilustrujące Bulwar Peryferyjny oraz jego elementy, takie jak telefony alarmowe i zasady ruchu.
