Bułgarzy
Bułgarzy to naród południowych Słowian, głównie zamieszkujący Bułgarię, ale także Macedonię Północną, Grecję, Ukrainę i Mołdawię. Ich etnos uformował się na Półwyspie Bałkańskim, w regionach takich jak Dobrudża, Mezja, Tracja i Macedonia.
Pochodzenie i historia
Najwcześniejsze osadnictwo na tych terenach tworzyli Trakowie, którzy w czasach rzymskich ulegli romanizacji i hellenizacji. W VI i VII wieku, w ramach wielkiej ekspansji Słowian, osiedliły się tu plemiona słowiańskie, które prowadziły walki z Bizancjum. W końcu VII wieku na Bałkany przybyli Protobułgarzy, którzy podbili te tereny i zaczęli asymilować się z ludnością słowiańską.
Podczas panowania Symeona I (w IX wieku) język słowiański stał się językiem urzędowym. Protobułgarzy przyjęli chrześcijaństwo w wersji prawosławnej, a ich królestwo rozkwitło, sięgając do Cisy i Adriatyku. W XII wieku, po wchłonięciu przez Bizancjum, narodziła się jednolita narodowość bułgarska.
Okres turecki i zmiany etniczne
Najazd turecki w XIV wieku zakończył państwowość bułgarską, a okupacja trwała aż do XIX wieku. W tym czasie wiele Bułgarów przyjęło islam, tworząc grupę Pomaków. Turecka kolonizacja wpłynęła na strukturę demograficzną regionu, co jest widoczne do dzisiaj.
W XX wieku doszło do wyodrębnienia narodu i języka macedońskiego z bułgarszczyzny. Ślady po Protobułgarach są obecne w nazwie narodu oraz w języku bułgarskim, a elementy kultury ludowej przetrwały z czasów Traków.
Współczesne osadnictwo
Obszar osadnictwa Bułgarów jest głównie zlokalizowany w Bułgarii, ale istnieją również grupy bułgarskie na północnym wybrzeżu Morza Czarnego oraz w Naddniestrzu. Łącznie szacuje się, że grupy te liczą około 300 tysięcy ludzi.
Język i kultura
Bułgarzy posługują się językiem bułgarskim, który należy do grupy języków południowosłowiańskich. Ich kultura jest bogata w tradycje, w tym unikalne tańce i muzykę, które mają swoje korzenie w dawnych czasach.
