Buczek – Wieś w Województwie Kujawsko-Pomorskim
Buczek (niem. Butzig) to wieś położona w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Jeżewo. W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa bydgoskiego.
Demografia i Historia
Według Narodowego Spisu Powszechnego z marca 2011 roku, Buczek liczył 150 mieszkańców. Istnieją dwie teorie dotyczące pochodzenia nazwy wsi: może ona być toponimiczna, związana z wyrazem „buczek” oznaczającym mały buk, lub dzierżawcza, wywodząca się od nazwiska Buczek.
W średniowieczu wieś miała kształt widlicy z rozproszonymi zabudowaniami. Pierwszymi udokumentowanymi właścicielami Buczka były rody szlacheckie Kosów i Walewskich w 1570 roku. W połowie XVII wieku wieś była podzielona pomiędzy trzech właścicieli: Lińskich, Niewieścińskich oraz Kozłowskich. Od 1676 roku Buczek przeszedł w ręce rodów Jaworskich i Kosów, a następnie w latach 1768-1787 był własnością Zboińskich.
Po wojnach napoleońskich, w wyniku reform agrarnych, majątek w Buczku został przejęty przez państwo pruskie. W latach trzydziestych XIX wieku część dóbr nabył ród Gordonów z pobliskich Laskowic.
Wczesne Dokumenty i Edukacja
Pierwsze informacje o Buczku pochodzą z rejestrów krzyżackich (1402-1409), które wskazują, że wieś miała 18 łanów, co odpowiada około 306 ha. W 1772 roku Buczek zamieszkiwało 69 osób, a w 1885 roku liczba ta wzrosła do 179 mieszkańców (w tym 161 ewangelików i 18 katolików).
Na początku XIX wieku władze pruskie założyły w Buczku szkołę. W 1886 roku w centrum wsi wzniesiono budynek szkolny, który przetrwał do dziś, pełniąc rolę mieszkania komunalnego po likwidacji szkoły w 1974 roku.
