Brzoza cukrowa
Brzoza cukrowa (Betula lenta L.) to gatunek drzewa z rodziny brzozowatych, występujący naturalnie we wschodnich Stanach Zjednoczonych, głównie w regionach górskich Appalachów.
Morfologia
Brzoza cukrowa osiąga wysokość od 20 do 25 m. Jej pokrój zmienia się w zależności od wieku: młode drzewa mają koronę stożkowatą, natomiast starsze przybierają kształt kopulasty.
- Kora: Młode drzewa charakteryzują się fioletowobrązową korą, która z wiekiem staje się matowo ciemnoszara. Kora nie łuszczy się i ma liczne przetchlinki.
- Pędy: Młode pędy są nagie, ciemnobrunatne i emanowały przyjemnym zapachem po roztarciu.
- Pąki: Ostre i odstające.
- Liście: Błyszczące, jajowate, z sercowatą podstawą i zaostrzonym wierzchołkiem, osiągają do 12 cm długości. Są regularnie podwójnie ząbkowane, a większy ząbek znajduje się na końcu każdego nerwu. Młode liście są owłosione, lecz szybko stają się nagie, a owłosienie zostaje jedynie na spodzie liści w kącikach nerwów.
Brzoza cukrowa została opisana przez Karola Linneusza i należy do rodziny brzozowatych.
