Wigowie – Historia i Znaczenie
Wigowie to brytyjskie stronnictwo polityczne, które później przekształciło się w partię polityczną w Anglii, Szkocji, Wielkiej Brytanii i Irlandii. Powstało pod koniec XVII wieku w opozycji do absolutyzmu Stuartów. Początkowo nazywani „petycjonistami”, Wigowie konkurując z Torysami, dążyli do ograniczenia władzy monarchów.
Chwalebna Rewolucja (1688–1689)
Wigowie odegrali kluczową rolę w Chwalebnej Rewolucji, kiedy to wspólnie z Torysami zaprosili Wilhelma Orańskiego z Holandii, aby stworzył protestancką przeciwwagę dla katolickiego Jakuba II. Sukces tej rewolucji zabezpieczył protestancką sukcesję Jerzego I, a wśród Wigów znalazł się także filozof John Locke, którego myśli wpłynęły na rozwój idei demokratycznych.
XVIII wiek
W XVIII wieku Wigowie przeszli przez wewnętrzne rozłamy, zwłaszcza po powołaniu w 1715 roku jednolitego rządu wigowskiego pod przewodnictwem Jerzego I. Rząd ten zdominowali tacy politycy jak James Stanhope i Charles Spencer, 3. hrabia Sunderland. Okres ten, znany jako „Oligarchia Wigów”, trwał aż do 1761 roku.
Najdłużej rządził Robert Walpole (1721–1742), a po nim Spencer Compton, Henry Pelham oraz Thomas Pelham-Holles, 1. książę Newcastle. W gabinecie księcia Newcastle znaczącą rolę pełnił William Pitt, 1. hrabia Chatham.
XIX wiek i Przemiany
W XIX wieku Wigowie przekształcili się w partię liberalną (Liberal Party), która dominowała obok konserwatystów aż do początku XX wieku. Torysi, w wyniku przekształceń, zmienili nazwę na Partię Konserwatywną (Conservative Party) w 1832 roku.
Podsumowanie
Wigowie, jako stronnictwo polityczne, odegrali kluczową rolę w historii Wielkiej Brytanii, wprowadzając zmiany w systemie rządów i walcząc o prawa obywatelskie. Ich dziedzictwo przetrwało w formie Partii Liberalnej, która odegrała istotną rolę w kształtowaniu nowoczesnego brytyjskiego systemu politycznego.
