„`html
Święta Brygida z Kildare
Święta Brygida z Kildare (irl. Naomh Bríd, ur. 452-456, zm. ok. 524) była dziewicą, ksienią oraz założycielką klasztoru w Kildare, jednego z najstarszych w Irlandii. Jest uznawana za świętą Kościoła katolickiego.
Żywot świętej
Żywoty Świętej Brygidy, autorstwa Cogitosusa oraz inne źródła, nie zostały przetłumaczone na język polski. Urodziła się w rodzinie pogańskiej i jako dziecko pracowała przy wypasie owiec oraz na polu. Tradycja przypisuje jej tworzenie krzyżyków ze słomy, które są popularne w Irlandii. W 467 roku, Brygida przyjęła welon z rąk biskupa, co symbolizowało jej oddanie służbie Bożej. Jej klasztor w Kildare, znany jako Cell Dara (dębowy dom), odegrał kluczową rolę w ewangelizacji Irlandii, funkcjonując do 836 roku, kiedy to został zniszczony przez Normanów.
Kult
Święta Brygida często łączona jest z celtycką boginią ognia, Brigid. W Kościele katolickim jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 1 lutego.
Patronat
Jest jedną z najpopularniejszych postaci w Irlandii, obok św. Patryka i św. Kolumby, uznawaną za patronkę Irlandii oraz opiekunkę rolnictwa. W Irlandii znajduje się wiele kościołów pod jej wezwaniem. W wigilię jej święta, 31 stycznia, tradycyjnie wystawiano chleb i mleko, przygotowując dom na jej przybycie. Wierzono, że odwiedza gospodarstwa domowe, a w spiżarni stawiano małe krzyżyki ze słomy, aby chronić mleko przed złośliwymi chochlikami.
Ikonografia
W ikonografii Brygida jest przedstawiana w białym habicie zakonnym, czarnym welonie brygidkowskim, z płomieniem nad głową oraz świecą w dłoniach. Przykładem jest witraż z XIII-XIV wieku w katedrze w Strasburgu.
„`
