Broughton’s Rules
Broughton’s Rules, znane również jako Broughton’s Rules of the Ring, to pierwszy zestaw przepisów dotyczących walk bokserskich, stworzony przez mistrza boksu Jacka Broughtona. Zostały ogłoszone 16 sierpnia 1743 roku i z czasem ulegały modyfikacjom, aż w 1838 roku zostały zastąpione przez London Prize Ring Rules.
Kluczowe zasady Broughton’s Rules
- Plac walki: Walka odbywa się na kwadratowym placu otoczonym linami, bez określonych wymiarów.
- Punkt startowy: Na środku placu znajduje się wytyczony kwadrat o boku 1 jardu, gdzie rozpoczyna się i wznawia walkę.
- Przerwy: Po upadku zawodnika na skutek ciosu następuje przerwa trwająca pół minuty. Jeśli zawodnik nie jest w stanie kontynuować walki, przegrywa.
- Poddanie: Sekundant ma prawo przerwać walkę, poddając swojego zawodnika.
- Zakazy: Zabronione jest uderzanie leżącego lub klęczącego przeciwnika, chwytanie za włosy lub spodnie oraz uderzanie poniżej pasa.
- Sędziowie: Sędziowie są wybierani na miejscu przed walką spośród obecnych dżentelmenów.
- Nagrody: Z puli nagród zwycięzca otrzymuje dwie trzecie, a pokonany jedną trzecią.
Termin „runda” odnosił się do czasu między przerwami, który mógł być bardzo krótki lub długi, w zależności od sytuacji na ringu.
Znaczenie w historii boksu
Broughton’s Rules miały istotny wpływ na rozwój boksu, wprowadzając zasady, które z czasem przyczyniły się do uregulowania tej dyscypliny sportu.
