Reklama
Dzisiaj jest 10 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Bronisław Seyda

Bronisław Seyda (27 lipca 1912 – 3 lipca 2008) był polskim lekarzem, który znacząco wpłynął na rozwój medycyny w Polsce.

Reklama

Życiorys

Bronisław Seyda urodził się we Lwowie, gdzie ukończył IV Państwowe Gimnazjum. Studia medyczne rozpoczął w Pradze, kontynuował w Turynie, a zakończył w Neapolu, uzyskując doktorat w 1937 roku. Po ukończeniu studiów pracował w Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej we Lwowie, gdzie był asystentem na oddziale pediatrycznym podczas okupacji sowieckiej.

W czasie II wojny światowej Seyda działał jako epidemiolog oraz lekarz zakładów torfowych. W 1944 roku został powołany do Wojska Polskiego, gdzie jako lekarz pułkowy uczestniczył w kampanii frontowej. Po wojnie pełnił funkcje lekarza pułkowego oraz komendanta kilku szpitali wojskowych do 1969 roku, kiedy to przeszedł do rezerwy z powodów zdrowotnych.

Reklama

W latach późniejszych Seyda był zastępcą profesora oraz kierownikiem Katedry i Zakładu Organizacji Ochrony Zdrowia Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie. Po likwidacji tej katedry założył Zakład Historii Medycyny, w którym pracował jako wykładowca do 1969 roku.

Seyda był autorem ponad 110 publikacji naukowych, w tym 11 książek, wśród których znajdują się m.in. Dzieje medycyny w zarysie oraz Lamus humoru i satyry ikonograficznej w medycynie.

Członkostwa i odznaczenia

  • Członek honorowy Towarzystwa Lekarskiego im. J. Purkyniego w Pradze
  • Członek Akademii w Rzymie (Academia d’Arte Sanitaria)
  • Członek Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji

Bronisław Seyda był żonaty z Marianną Seyda (z domu Machynia), a w 1999 roku otrzymali Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie. Zmarł w Szczecinie i został pochowany na cmentarzu Centralnym.

Reklama

Publikacje

  • Dzieje medycyny w zarysie (1973)
  • Lekarze, politycy i mężowie stanu (1997–1999)
  • Encyklopedyczny słownik lekarzy pisarzy w literaturze światowej (1999)
  • Przedwczesna śmierć oraz długowieczność lekarzy (2002)
  • Lamus humoru i satyry ikonograficznej w medycynie (2003)
Reklama